به گزارش نصر، وال استریت ژورنال در گزارش خود با اشاره به اینکه رژیم صهیونیستی پیش از حمله حماس به سرزمین‌های اشغالی، موسوم به طوفان الاقصی در آستانه حصول یک توافق با عربستان سعودی برای عادی‌سازی روابط قرار داشت که می‌توانست آن را به پذیرش در منطقه سوق دهد، نوشت: اما همه چیز در هفتم اکتبر تغییر کرد.
این روزنامه ادامه داد: امروز، پس حملات خونبار علیه غزه که همدردی جهان را به همراه داشته است، اسرائیل بیش از هر زمان دیگری به یک پدیده منفور در جهان تبدیل شده است. توافق صلح با عربستان سعودی متوقف شده است. مسئله فلسطین دوباره همسایگان عرب آن را آشفته کرده است. اسرائیل با متحد اصلی خود، یعنی ایالات متحده در حال بحث (بر سر وضعیت غزه) است و فضای فیزیکی زندگی در آن به دلیل خطرات در مرزهای شمالی و جنوبی کوچک شده است.
به نوشته وال استریت ژورنال، «در طول شش ماه، جهان برای اسرائیل زیر و رو شده است. دولت در هفتم اکتبر یک شوک اساسی را تجربه کرد که احساس امنیت و اعتقاد به قدرت ارتشش را بر هم زد. اسرائیل سپس با حملات و تهاجم شدید به غزه پاسخ داد که از دید بسیاری در جهان، مهاجمان آن را به قربانی تبدیل کرد. انزوای ایجاد شده برای اسرائیل بیش از حمله هفتم اکتبر حماس می‌تواند تهدیدی برای آینده آن باشد.»
بنی موریس، مورخ صهیونیستی می‌گوید: عمر اسرائیل برای اولین بار از زمان به وجود آمدنش زیر سوال رفته است. تنها باری که اسرائیل با تهدید وجودی مشابهی مواجه شد، در جنگ خود در سال ۱۹۴۸ بود، زمانی که با پنج کشور عربی و شبه نظامیان محلی فلسطین نبرد کرد.
این رسانه آمریکایی با تاکید بر اینکه موج ابراز همدردی جهانی با یهودیان از زمان هولوکاست کاهش یافته است و با تصاویری از فلسطینیان گرسنه و کشته شده در غزه جایگزین شده، به شمار تلفات در نوار غزه که به ۳۳ هزار نفر رسیده است، اشاره کرد و افزود: همچنین کشته شدن هفت امدادگر در غزه که تلاش می‌کردند غذای ساکنان ناامید غزه را تهیه کنند، این تصور جهان از ارتش اسرائیل را که جنون‌آمیز عمل نمی‌کند، تغییر داد و به‌علاوه موجب بازنگری ایالات متحده در مورد حمایتش از اسرائیل شده است.
وال استریت ژورنال همچنین به تاثیر جنگ غزه بر روابط رژیم صهیونیستی با متحدانش، همچون اردن و مصر اشاره کرد و نوشت: معترضان حامی فلسطین نیز در پایتخت‌های عربی تجمع کرده و گاه خواهان نابودی اسرائیل شده‌اند. افزایش یهودستیزی نه تنها اسرائیلی‌ها، بلکه یهودیان سراسر جهان را شوکه و نگران کرده است. تمامی اینها، این احساس را در داخل اسرائیل تقویت می‌کند که آنها تنها می‌توانند به خودشان تکیه کنند.
میکا گودمن، نویسنده و فیلسوف صهیونیستی گفت که «اسرائیل با یک دوراهی مواجه است که می‌خواهد توسط غرب دوست داشته شود، اما باید دشمنانش در خاورمیانه از او بترسند تا حیات طولانی‌مدت خود را تضمین کند.»
با ادامه یافتن جنگ در غزه، صهیونیست‌ها هنوز نمی‌دانند که آیا بدترین حالت هنوز در راه است، یا خیر.
روزنامه آمریکایی در ادامه به تهدید حزب‌الله لبنان برای رژیم صهیونیستی و پاسخ ایران یا گروه‌های مورد حمایتش به حمله هوایی هفته گذشته به کنسولگری این کشور در سوریه اشاره کرد و نوشت: «اسرائیل تازه شروع به حس کردن تأثیر اقتصادی جنگ کرده است، زیرا صدها هزار نفر از نیروهای ذخیره مجبور به ترک مشاغل خود برای حضور در جنگ شده‌اند.
علاوه‌بر همه اینها، اسرائیل به هیچ یک از اهداف جنگی خود، یعنی بازگرداندن تمام افراد به اسارت گرفته شده در هفت اکتبر و بیرون راندن موفقیت‌آمیز حماس از غزه دست نیافته است.
حمله هفتم اکتبر حماس این تصور رهبران سیاسی اسرائیل را به چالش کشید که درگیری با فلسطینی‌ها را نه می‌توان با ترکیبی از اقدامات امنیتی و انگیزه‌های اقتصادی مهار کرد، نه از طریق توافق صلح. دوران فعالیت بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر نیز با این اعتقاد مشخص شد که او می‌تواند به تقسیم رهبری فلسطین بین تشکیلات خودگردان فلسطینی که کرانه باختری رود اردن را در دست دارد و حماس در غزه ادامه دهد و در نتیجه از نیاز به مذاکره برای راه حل دو دولتی اجتناب کند. اسرائیل بر این باور بود که با وجود تداوم اشغال کرانه باختری و وجود بازیگران متخاصم در مرزهای جنوبی و شمالی، می‌تواند از نظر اقتصادی، سیاسی و نظامی پیشرفت کند. وعده “عادی بودن” که به نظر می‌رسید عملی شده است اما سپس شکسته شد.»
وال استریت ژورنال افزود: همه اینها در حالی اتفاق می‌افتد که اسرائیلی‌ها بر سر رهبری اداره امور داخلی و مدیریت دولت در جنگ اختلاف نظر دارند. ائتلاف جناح راست، افراطی ناسیونالیست و محافظه‌کار مذهبی نتانیاهو بار دیگر مورد حمله معترضان ضد دولتی قرار گرفته است که خواستار برگزاری انتخابات جدید هستند. اختلافات میان اعضای کابینه جنگی خود نتانیاهو بر سر چگونگی اولویت دادن به اهداف جنگی، یعنی نجات اسرا و نابودی حماس به افکار عمومی سرایت کرده است و این احساس را عمیق‌تر می‌کند که آنها در حال جنگیدن با خود و در عین حال جنگیدن در میدان نبرد هستند.
در تمام این مدت، نتانیاهو گفته است که تشکیل دولت فلسطینی از میز مذاکره خارج شده و از همکاری با تشکیلات خودگردان فلسطین نیز خودداری می‌کند.
این روزنامه با تاکید بر اینکه «حصول یک پیروزی استراتژیک برای اسرائیل بسیار بعید به نظر می‌رسد» نوشت: «اگرچه نتانیاهو می‌گوید که پیروزی نزدیک است، حماس هیچ نشانه‌ای از تسلیم نشان نمی‌دهد. همچنین عوامل حماس می‌توانند به محض عقب‌نشینی نیروهای اسرائیلی به آن مناطق نفوذ کنند که نشانه‌ای از قیام و حضور فعال آنهاست.
تنش‌های فزاینده با دولت بایدن، گزینه‌های اسرائیل را برای حمله به رفح که هم مرز مصر است و بیش از یک میلیون فلسطینی در آنجا پناه گرفته‌اند، محدود می‌کند. ایالات متحده به نتانیاهو هشدار داده است که در صورت عملیات در رفح بدون برنامه‌ای قابل قبول و معتبر برای محافظت از غیرنظامیان که به گفته مقامات آمریکایی، اسرائیل تاکنون هم ارائه نکرده است، از خط قرمز عبور خواهد کرد.
اما نتانیاهو گفته است که در صورت لزوم، بدون موافقت آمریکا در رفح عملیات انجام خواهد داد.
میکا گودمن، نویسنده و فیلسوف صهیونیست تاکید می‌کند: اگر ما رفح را بگیریم اما آمریکا را از دست بدهیم، جنگ را باخته‌ایم.»
انتهای پیام/
این روزنامه ادامه داد: امروز، پس حملات خونبار علیه غزه که همدردی جهان را به همراه داشته است، اسرائیل بیش از هر زمان دیگری به یک پدیده منفور در جهان تبدیل شده است. توافق صلح با عربستان سعودی متوقف شده است. مسئله فلسطین دوباره همسایگان عرب آن را آشفته کرده است. اسرائیل با متحد اصلی خود، یعنی ایالات متحده در حال بحث (بر سر وضعیت غزه) است و فضای فیزیکی زندگی در آن به دلیل خطرات در مرزهای شمالی و جنوبی کوچک شده است.
به نوشته وال استریت ژورنال، «در طول شش ماه، جهان برای اسرائیل زیر و رو شده است. دولت در هفتم اکتبر یک شوک اساسی را تجربه کرد که احساس امنیت و اعتقاد به قدرت ارتشش را بر هم زد. اسرائیل سپس با حملات و تهاجم شدید به غزه پاسخ داد که از دید بسیاری در جهان، مهاجمان آن را به قربانی تبدیل کرد. انزوای ایجاد شده برای اسرائیل بیش از حمله هفتم اکتبر حماس می‌تواند تهدیدی برای آینده آن باشد.»
بنی موریس، مورخ صهیونیستی می‌گوید: عمر اسرائیل برای اولین بار از زمان به وجود آمدنش زیر سوال رفته است. تنها باری که اسرائیل با تهدید وجودی مشابهی مواجه شد، در جنگ خود در سال ۱۹۴۸ بود، زمانی که با پنج کشور عربی و شبه نظامیان محلی فلسطین نبرد کرد.
این رسانه آمریکایی با تاکید بر اینکه موج ابراز همدردی جهانی با یهودیان از زمان هولوکاست کاهش یافته است و با تصاویری از فلسطینیان گرسنه و کشته شده در غزه جایگزین شده، به شمار تلفات در نوار غزه که به ۳۳ هزار نفر رسیده است، اشاره کرد و افزود: همچنین کشته شدن هفت امدادگر در غزه که تلاش می‌کردند غذای ساکنان ناامید غزه را تهیه کنند، این تصور جهان از ارتش اسرائیل را که جنون‌آمیز عمل نمی‌کند، تغییر داد و به‌علاوه موجب بازنگری ایالات متحده در مورد حمایتش از اسرائیل شده است.
وال استریت ژورنال همچنین به تاثیر جنگ غزه بر روابط رژیم صهیونیستی با متحدانش، همچون اردن و مصر اشاره کرد و نوشت: معترضان حامی فلسطین نیز در پایتخت‌های عربی تجمع کرده و گاه خواهان نابودی اسرائیل شده‌اند. افزایش یهودستیزی نه تنها اسرائیلی‌ها، بلکه یهودیان سراسر جهان را شوکه و نگران کرده است. تمامی اینها، این احساس را در داخل اسرائیل تقویت می‌کند که آنها تنها می‌توانند به خودشان تکیه کنند.
میکا گودمن، نویسنده و فیلسوف صهیونیستی گفت که «اسرائیل با یک دوراهی مواجه است که می‌خواهد توسط غرب دوست داشته شود، اما باید دشمنانش در خاورمیانه از او بترسند تا حیات طولانی‌مدت خود را تضمین کند.»
با ادامه یافتن جنگ در غزه، صهیونیست‌ها هنوز نمی‌دانند که آیا بدترین حالت هنوز در راه است، یا خیر.
روزنامه آمریکایی در ادامه به تهدید حزب‌الله لبنان برای رژیم صهیونیستی و پاسخ ایران یا گروه‌های مورد حمایتش به حمله هوایی هفته گذشته به کنسولگری این کشور در سوریه اشاره کرد و نوشت: «اسرائیل تازه شروع به حس کردن تأثیر اقتصادی جنگ کرده است، زیرا صدها هزار نفر از نیروهای ذخیره مجبور به ترک مشاغل خود برای حضور در جنگ شده‌اند.
علاوه‌بر همه اینها، اسرائیل به هیچ یک از اهداف جنگی خود، یعنی بازگرداندن تمام افراد به اسارت گرفته شده در هفت اکتبر و بیرون راندن موفقیت‌آمیز حماس از غزه دست نیافته است.
حمله هفتم اکتبر حماس این تصور رهبران سیاسی اسرائیل را به چالش کشید که درگیری با فلسطینی‌ها را نه می‌توان با ترکیبی از اقدامات امنیتی و انگیزه‌های اقتصادی مهار کرد، نه از طریق توافق صلح. دوران فعالیت بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر نیز با این اعتقاد مشخص شد که او می‌تواند به تقسیم رهبری فلسطین بین تشکیلات خودگردان فلسطینی که کرانه باختری رود اردن را در دست دارد و حماس در غزه ادامه دهد و در نتیجه از نیاز به مذاکره برای راه حل دو دولتی اجتناب کند. اسرائیل بر این باور بود که با وجود تداوم اشغال کرانه باختری و وجود بازیگران متخاصم در مرزهای جنوبی و شمالی، می‌تواند از نظر اقتصادی، سیاسی و نظامی پیشرفت کند. وعده “عادی بودن” که به نظر می‌رسید عملی شده است اما سپس شکسته شد.»
وال استریت ژورنال افزود: همه اینها در حالی اتفاق می‌افتد که اسرائیلی‌ها بر سر رهبری اداره امور داخلی و مدیریت دولت در جنگ اختلاف نظر دارند. ائتلاف جناح راست، افراطی ناسیونالیست و محافظه‌کار مذهبی نتانیاهو بار دیگر مورد حمله معترضان ضد دولتی قرار گرفته است که خواستار برگزاری انتخابات جدید هستند. اختلافات میان اعضای کابینه جنگی خود نتانیاهو بر سر چگونگی اولویت دادن به اهداف جنگی، یعنی نجات اسرا و نابودی حماس به افکار عمومی سرایت کرده است و این احساس را عمیق‌تر می‌کند که آنها در حال جنگیدن با خود و در عین حال جنگیدن در میدان نبرد هستند.
در تمام این مدت، نتانیاهو گفته است که تشکیل دولت فلسطینی از میز مذاکره خارج شده و از همکاری با تشکیلات خودگردان فلسطین نیز خودداری می‌کند.
این روزنامه با تاکید بر اینکه «حصول یک پیروزی استراتژیک برای اسرائیل بسیار بعید به نظر می‌رسد» نوشت: «اگرچه نتانیاهو می‌گوید که پیروزی نزدیک است، حماس هیچ نشانه‌ای از تسلیم نشان نمی‌دهد. همچنین عوامل حماس می‌توانند به محض عقب‌نشینی نیروهای اسرائیلی به آن مناطق نفوذ کنند که نشانه‌ای از قیام و حضور فعال آنهاست.
تنش‌های فزاینده با دولت بایدن، گزینه‌های اسرائیل را برای حمله به رفح که هم مرز مصر است و بیش از یک میلیون فلسطینی در آنجا پناه گرفته‌اند، محدود می‌کند. ایالات متحده به نتانیاهو هشدار داده است که در صورت عملیات در رفح بدون برنامه‌ای قابل قبول و معتبر برای محافظت از غیرنظامیان که به گفته مقامات آمریکایی، اسرائیل تاکنون هم ارائه نکرده است، از خط قرمز عبور خواهد کرد.
اما نتانیاهو گفته است که در صورت لزوم، بدون موافقت آمریکا در رفح عملیات انجام خواهد داد.
میکا گودمن، نویسنده و فیلسوف صهیونیست تاکید می‌کند: اگر ما رفح را بگیریم اما آمریکا را از دست بدهیم، جنگ را باخته‌ایم.»
انتهای پیام/
