رئیس جمهور اهل روزنه است نه بن بست، کلام و کردارش داد می زند از هر «جا» و «جناحی»، صدای بن بست ساز بیاید، او از آن مبراست.
به گزارش جریان نو؛ محمد محمودی فعال رسانه ای در یادداشتی اختصاصی نوشت:
۱- رئیس جمهور اهل روزنه است نه بن بست، کلام و کردارش داد می زند از هر «جا» و «جناحی»، صدای بن بست ساز بیاید، او از آن مبراست. پزشکیان این مهم را به تجربه آموخته. از زمان جنگ تا امروز. او اختلافات سپاه و ارتش را دیده، اختلافات نخست وزیر و رئیس جمهور وقت را دیده، او اختلافات بن بست ساز حزب جمهوری را به یاد دارد. به همین خاطر هم باور دارد که اگر هاشمی نبود، وفاق ملی بعد از جنگ هم نبود. بدون وفاق هم که معلوم بود سرنوشت سازندگی کشور چه می شد آنهم بعد از ۸ سال جنگ تحمیلی!.
۲- از سوی دیگر پزشکیان خوب بخاطر دارد، تفکر انسداد سیاسی و بن بست سازِ عده ای چگونه نفس «اصلاحات» را در کشور گرفت و نه تنها ریشه «سازندگی» را سوزاند، که از نهال اصلاح هم درخت «افراط» رویاند!. البته پزشکیان شخصاً شاهد بود که چگونه ک«هاشمی ستیزی» با همت اکبر گنجی ها و عباس عبدی ها در کشور نهادینه شد تا بعدها امثال احمدی نژاد و جلیلی و ثابتی و رسایی هم بعدها از آن به نوایی برسند!.
۳- خب برویم سر اصل مطلب. این روزها هر کسی صبح از خواب بیدار می شود، اولین کارش شده انتشار یک توییت مطالبه گرایانه از پزشکیان. انگار نه انگار که «عارف» هم معاون اول رئیس جمهور است!. مثل عبدی که به «خاتمی» نامه می نویسد، ولی «موسوی خوئینی ها» را نادیده می گیرد!. البته در مطالبه گری از پزشکیان، تقسیم کار هم شده که اگر رئیس اول جبهه فلان خواب ماند، رئیس دوم، توییت را سر وقت بزند!. گوش هیچکس هم بدهکار پادرمیانی های کمرنگ خاتمی نیست. درست مثل «همان همیشگی»، در دوران اصلاحات!.
۴- البته «بی صبرهای همیشگی» سابقه دارند. از زمان دولت هاشمی تا امروز. هیچ کاری هم به اقتضائات و موانع و حجم مشکلات ندارند، آنها فقط همه چیز را می خواهند. زود و زیاد و یکجا!. برای همین هم از پزشکیان در همان ۱۰۰ روز اول، رفع حصر و فیلترینگ، آزادی دانشگاهی، کاهش گرانی و بیکاری، رشد اقتصادی، رفع تحریم ها و حفظ حقوق شهروندی را می خواهند و احتمالا بعدش هم دیدار با رئیس جمهور آمریکا و تغییر قانون اساسی را، به تبعاتش هم اصلا کاری ندارند!.
۵- البته بی انصافی نباید کرد، این موضوع فقط مال اینها نیست. بی صبری «ضعف دیرین» ماست. مثلا زمان جنگ که کل در آمد نفتی کشور به ۸ میلیارد دلار نمی رسید، ولی ما یک فرمانده نظامی داشتیم که سودای فتح بغداد داشت را با یک بودجه ۲۰ میلیارد دلاری!. یا زمان دولت سازندگی که روزنامه جمهوری و اسلامی و رسالت و سلام با هم «هاشمی» را می کوبیدند. اولی در سیاست خارجی می زد، دومی در مسائل ارزشی و سومی در اقتصاد!. البته کیهانِ مهدی نصیری و پیام دانشجوی بسیجیِ طبرزدی هم بودند که از ریشه می زدند!. جمهوری اسلامی از این دست آدم های آرمانگرای محض و بن بست ساز زیاد بخود دیده. نظامی و سیاسی. راست و چپ هم ندارد. اینها شخصیتهایی همیشه منتقد و صدالبته مبرا از خطا هستند. رسم مشترکشان هم «هاشمی کوبی» بوده و هست ولی همین هاشمی تا زنده بود باید برای بن بست سازها روزنه ای می ساخت و مفرّ نجاتی!.
۶- مسیر پزشکیان اما همان مسیر روزنه سازان است. پزشکیان می داند اگر روزنه سازانِ در زمستانِ ۱۴۰۲ نبودند، اصلا روزنه ای در انتخابات مجلس باز نمی شد تا او بتواند آن را به پنجره ای در انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۳ تبدیل کند. علتش هم کاملاً روشن است، در هیچ نظام سیاسی به جریان و جبهه ای که با انتشار بیانیه رسمی در انتخابات رای ندهد، «ریاست جمهوری» پیشکش نمی کند!.
۷- «بی صبر های همیشگی» که امروز به پر و پای پزشکیان می پیچند، همانهایی هستند که در زمستان ۱۴۰۲ هم ریختند سر «حسین مرعشی» و «محسن هاشمی» که چرا به تلویزیون رفته و باعث مشروعیت انتخابات می شوید؟!. همین ها هم خاتمی را سوق دادند به «رای ندادن»، تا پروژه «انسداد انتخاباتی» مطابق میل تندروها به پیش برود!. در چنین شرایطی اما «حسین مرعشی» و «محسن هاشمی» تخریبها و انتقادات را به جان خریدند و در صحنه ماندند، تا حداقل راه انتخابات نمایندگانی نظیر پزشکیان، باز بماند. این «آنِ سیاسیِ روزنه سازان» بود که اجازه مسدود شدن مسیر نقش آفرینی در تحولات آینده کشور را نداد تا فقط چند ماه بعد -در ناباورانه ترین انتخابات ریاست جمهوری بعد از انقلاب- مسعود پزشکیان به عنوان رئیس جمهور دولت چهاردهم، انتخاب و با یک شعار تاریخی از سوی رهبری مورد حمایت ویژه هم قرار بگیرد. شعاری کم سابقه و بسیار معنادار بدین مضمون که «شکست و پیروزی پزشکیان، شکست و پیروزی همه ماست!».
۸- امروز هر قلبی که برای ایران می تپد، باید بداند، آوار کردن مطالبات بر سر رئیس جمهور و تهییج افکار عمومی برای تولید فشار بر دولت، تکرار همان سناریوی ناکام دوم خرداد است که همه چیز را قربانی بی صبری های سیاسی جمعی تندرو کرد.
افزایش مطالبات بر پزشکیان، بزرگترین خدمت به تندروهای تضعیف شده ی است که هم از اینجا مانده و هم از آنجا رانده شده اند و چشم امیدشان به تکرار حوادث دوم خرداد است و بس!.
۹- در این میانه، راه پزشکیان در آینده بسیار روشن است. او از مسیر روزنه سازی در انتخابات مجلس آمد تا پنجره انتخابات ریاست جمهوری به رویش باز شد. او قدر این موقعیت تاریخی را در خدمت به مردم خوب می داند. مطمئن باشید او برای ایران، هر کاری خواهد کرد. اما با روش روزنه سازان. نه بن بست سازان. پس مطالبات بن بست ساز از پزشکیان طلب نکنید. او نه اهل تحصن در مجلس است و نه خانه نشینی در منزل!. از پزشکیان مطالبه ای نکنید که در ذاتش نیست. او رئیس جمهوری اهل روزنه است!. آرامش بگذارید تا آرامش را به ایران و ایرانیان برگرداند.
