در چندین نظر متفاوت درباره تعداد بانک‌ها برای خرید باشگاه پرسپولیس و سهام هر هفته از یک هفته پرسپولیس وجود داشت اما در نهایت قرار بود ۶ بانک سهامداران جدید باشگاه باشند و این موضوع رسمی و نهایی است. در مورد مالکیت باشگاه استقلال هم اما و اگرهایی وجود داشت که در نهایت نام پتروشیمی خلیج فارس و شرکت‌های تابعه آن به شکل رسمی شد و حتی مالک سابق این باشگاه اولین انتخاب را هم به مالک جدید استقلال گفت!
همه ما امیدواریم مشکل تاریخی و همیشگی استقلال و پرسپولیس با این تغییر مالکیت یک بار برای همیشه حل شود اما هیچکس نمی‌تواند نگرانی خود را از این بابت پنهان کند. حقیقت این است که سوالات زیادی در ذهن فوتبال دوستان وجود دارد که هنوز هیچ ارگان و نهاد رسمی با آنها پاسخ نداده است. ما نمی‌خواهیم قصاص قبل از جنایت کنیم، هم به این اخبار هر بانکی در پرسپولیس چقدر است و نقش شرکت‌های زیر مجموعه پتروشیمی خلیج فارس در آینده باشگاه استقلال چه خواهد بود. اینجا فقط موضوع همان سوالات است که پاسخ آنها باعث نگرانی همه است.
به طور کلی تمام خصوصی سازی ها در اجرای 44 قانون بوده و اصولی که دولت با استفاده از پدیده های خصوصی سازی معمولاً نمی تواند سازمان ها، نهادها، شرکت ها، کارخانجات، تراست ها و هلدینگ های مالی، فرهنگی یا علمی را از دستش انجام دهد. خارج کند. به همین دلیل در تمام این دو دهه که مشخص شده‌اند، همان شرایط سابق را دارند.
طبق قوانین بین‌المللی برخی رفتارهای مدیریتی ما غلط است اما چون حاضر به اصلاح روش‌های خود نیستیم، همیشه دنبال دور برگردان‌ها برای دور زدن می‌رویم. به همین دلیل در تمام این دهه‌ها همیشه همه دولت‌ها از شعاری برای استقلال استفاده می‌کنند و از آن استفاده می‌کنند، اما هرگز حاضر نیستند به این دو دست بدهند. پارسال و در ماجرای ورود به بورس و فروش سهام همه می‌دانستند که این راه بن بست است و امسال هم با فشار AFC مجبور به روی کاغذ کاری می‌شود، احتمالاً نتیجه‌ای در برخواهد داشت.
زمانی قانون نظارت اعضای استقلال و پرسپولیس و کنترل‌های امنیتی باعث شد تا امثال حسین هدایتی از چرخه خرید این دو تیم خارج شود. اگر خوب بود یا بد، درست بود یا غلط به کنار موضوع، این بود که اتفاقی نیفتاد و این دو تیم در اختیار وزارت ورزش ماندند. این بار هم داستان بورس به جایی نرسید و دیدیم که در چند بار اقدام دولت هیچ خریدی برای این دو تیم پیدا نشد. حالا از بالا دولت دست به تغییر قانون زده تا بانک‌ها تیمداری کنند و بعد از آنها و پتروشیمی خلیج فارس را با دستور وادار به خرید این دو تیم کرد. آیا مدیران این تیم بعد از این هم توسط دولت تعیین خواهند شد؟ البته که این تنها سوال در زمینه این سوالات نیست نمونه هایی از دیگر را هم در زیر ببینید:
*در پیشنهادی ۵ اردیبهشت به عنوان آخرین تاریخ اعلام شد که دیگر AFC به ما مهلت نمی‌دهد. آیا می‌دهید که تا آن تاریخ این مسئله حل شده باشد؟
*ابتدا گفته است که بانک‌ها تنها واسطه‌هایی برای فروش سهام این دو باشگاه خواهند بود اما بعد از آنها به عنوان خریدار پرسپولیس نام برده می‌شوند. این دوگانگی از کجا آمد؟
*با توجه به مشکلات مختلف مدیریتی در فوتبال ایران آیا با پیشنهادی دو باشگاه مشکل حل می شود؟
*سهم وزارت ورزش در چینش مدیران آینده این دو تیم چقدر است؟
*چرا یک بانک به طور مستقل نیامد و یکی از این دو تیم را انتخاب کنید؟ چرا کنسرسیوم تشکیل شد؟ چرا فقط برای پرسپولیس؟
*در مقطعی گفته پرسپولیس می‌شود و وزارت ورزش استقلال را نگاه می‌دارد. آیا شایعه بود؟ اگر درست بود چرا بعد از صحبت از استقلال پتروشیمی خلیج فارس مطرح شد؟
*چرا باید دولت از برتری اداری خود استفاده کند و یک نهاد زیر مجموعه خود را وادار به خرید این دو تیم کند؟ چرا تختخوابی مهیا نمی‌شود تا مشخص شود که پای کار بیایند و در بالای این دو تیم استفاده کنید؟
و بالاخره از همه مهمتر داستان ۱۰ درصد سهام این دو تیم که سال قبل به مردم فروخته شد به کجا رسید؟ آیا آن برنامه هنوز در دستور کار است و مردم امکان خرید بیشتر سهام را دارند؟ صاحبان آن سهام چقدر می‌توانند در ترکیب هیئت مدیره این دو باشگاه در آینده آینده داشته باشند؟
امیدواریم در این مسیر شفاف سازی که توسط دولت جدید آغاز شد خیلی سریع‌تر چه وزارت ورزش و چه مالکان جدید استقلال و پرسپولیس، به شکل رسمی پاسخی به این سؤالات بدهند تا با امیدواری بیشتر به ادامه مسیر نگاه کنیم.
بیشتر بخوانید: اولین واکنش بانک شهر به خرید پرسپولیس
